تحولات بزرگ جامعه‌ی بشری و گسترده شدن فنّاوری اطلاعات و نفوذ وسایل ارتباط از راه دور به عمق جامعه، ابزار و روش‌های آموزش را نیز متحول کرده‌اند. تحول این ابزارها و روش‌ها در جهتی است که هر فرد در هر زمان و هر مکان بتواند با توجه به امکانات و زمان خود مشغول یادگیری شود. با گسترش اینترنت پدیده‌ی یادگیری الکترونیکی و به دنبال آن ابزارها و استانداردهای آن جدی‌تر مطرح و به دلایل زیادی با اهمیت  شناخته شد که در زیر برخی از آن‌ها ذکر می‌شوند.

۱ ـ مردم جهان در حال حاضر یک جامعۀ متصل رو به افزایش با تعداد بدون انتهایی ایده و اطلاعات برای به اشتراک‌گذاری را تشکیل می‌دهند. گزارشی بین‌المللی در  سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که بیش از دو و نیم میلیارد تجهیزات اطلاعاتی (شامل گوشی تلفن همراه، تلفنهای هوشمند و انواع رایانه) متصل به هم در کره‌ی خاکی وجود دارند و بیش از یک میلیارد نفر از کاربران اینترنت هستند و تا پایان سال ۲۰۱۱ این رقم به بیش از دو میلیارد نفر خواهد رسید.  در این دنیای همیشه متصل، ضرورت فراهم آوردن امکان آموزش یا یادگیری الکترونیکی بیش از همه‌ی زمانهای گذشته است. این فرصتی را برای هر فرد علاقه‌مند برای کسب مهارت جدید، آمادگی برای حرفه‌ای یا جستجو کردن آن، کسب دوره‌ی کامل کارآموزی، اخذ مدرک تحصیلی بدون ترک محل کار یا فعالیت خود فراهم کرده است.

۲ـ استفاده‌ی الکترونیکی از ابزارهای انتقال اطلاعات برای انتقال اطلاعات و دانش به عنوان یکی از  رویکردهای یادگیری الکترونیکی، در واقع فرصت مناسبی را برای تمام دست‌اندرکاران سیستمهای آموزشی ایجاد میکند تا هر چه زودتر بتوانند آموزشهای فراگیر و مبتنی بر آخرین فنّاوری را در سازمانها و مؤسسات خود راه‌اندازی کنند. به عبارت دیگر یادگیری الکترونیکی یکی از محورهای توسعه‌ی دانایی و تغییر و تحول سریع است و با کاربرد آن میتوان به پیشرفتهای قابل توجهی دست یافت.

۳ حجم رو به رشد اطلاعات فرایند اکتساب دانش را با پیچیدگیهای خاصی مواجه کرده است، به ویژه در رشته‌هایی که سرعت تغییرات در آنها بالاتر است و ایجاد امکان یادگیری مداوم و مستمر در تمام طول عمر بهره‌وری فرد از ضرورتهای نظام آموزشی سازمانهای مرتبط محسوب میشود.

۴ـ ایجاد فضای یادگیری همیارانه برای یادگیری مسایل غامض و چند بعدی که جز با روش همیاری و گروهی امکان یادگیری ندارند، سبب شده است رویکرد یادگیری الکترونیکی به کار آید و با ایجاد فضای مجازی همیاری و مشارکت میان یادگیرندگان به آنها امکان میدهد تا با تشکیل گروههای مناسب که یادگیری را تسهیل میکند،  موضوع را فراگیرند.

با توجه به نکات فوق به مهمترین دلایل تأسیس انجمن یادگیری الکترونیکی ایران به شرح زیر اشاره میشود:

الف ـ  با توجه به اینکه یادگیری الکترونیکی جنبه‌های گوناگونی از علوم و فنّاوری را پوشش میدهد، ضرورت وجود نهادی کارآمد و همگرا برای ایجاد وحدت رویه میان ذینفعان حوزه به شدت احساس می شود.

ب ـ فقدان همگرایی مناسب در تصمیم و اجرا و نیز نبود تیمهایی با کارکرد هم‌افزایی از مهمترین دلایلی است که ما را به سمت تأسیس انجمن یادگیری الکترونیکی سوق میدهد. تأسیس این انجمن در قالب سیستمی هماهنگ و سازمان‌یافته که در خدمت این حوزه باشد، به عنوان یکی از مؤثرترین راهکارهای مواجه با فقدان گفته شده خواهد بود. در حال حاضر با دور هم جمع شدن گروهی از دست‌اندرکاران این حوزه‌ی چند‌گستره‌ای، زمینه انجام همکاریهای بین رشته‌ای برای پیشبرد اهداف چنین انجمنی فراهم به نظر میآید و لازم است که بدون فوت وقت با تشکیل این نهاد، زمینه مساعد فوق را به ثمر نشاند.

ج ـ انجمن یادگیری الکترونیکی میتواند با دیده‌بانی این حوزه‌ی علمی و بکارگیری ظرفیت تخصصی کشور در جهت ارتقای کیفی و کمی این حوزه گام بردارد و سرعت حرکت کشور در این حوزه پرتکاپو و رقابتی را افزایش دهد. در حال حاضر موقعیت بین‌المللی و سرعت حرکت ما در این حوزه، درخور نام و توانمندیهای بالقوه کشور نیست و لازم است هر چه زودتر با تأسیس این انجمن و ایجاد انسجام ملی به فعالیتهای مرتبط در چارچوب اهداف انجمن پرداخته و با تمرکز بر نیروی انسانی متخصص، موجبات تعالی این حوزه را در کشور فراهم کند.

د ـ با توجه به آنچه در اهمیت یادگیری الکترونیکی گفته شد، شناخت شرایط موجود و  جایگاه یادگیری الکترونیکی از یک سو و آشنا شدن با راههای صحیح بکارگیری مؤلفه‌های آن در همه‌ی دانشگاهها و مؤسسه‌های آموزشی و سیاست‌گذاران و سرمایه‌گذاران در بخش آموزش از سوی دیگر، تأسیس انجمن یادگیری الکترونیکی ضروری است.

هـ ـ  با توجه به نوپا بودن دوره‌های یادگیری الکترونیکی در ایران و و جود نقایص مختلف در برنامه‌ریزیها و ا جرای این دوره‌ها و از طرف دیگر فقدان قوانین و دستورعملهای کافی در وزارتخانه‌های مرتبط برای هدایت این دوره‌ها و نظارت بر اجرای این دوره‌ها، نگرانیهایی را ایجاد میکند که تأسیس انجمن، میتواند راهکار مناسبی تلقی شود.

بنابراین بر آنیم تا با تأسیس انجمنی علمی مرتبط و مشابه با سایر انجمنهای علمی منطقه‌ای و بین‌المللی مشابه، گامی جدید در راستای بهبود کیفیت و موفقیت فعالیتهای مرتبط با یادگیری الکترونیکی، تبادل تجربیات بین متخصصان و ایجاد ارتباطی منسجم و علمی با سازمانها و نهادهای سیاستگذار این دوره‌ها برداشته شود.

فصل اول: کلیات و اهداف

مادّه‌ی ۱: به‌منظور گسترش و پیشبرد و ارتقای علمی حوزه یادگیری الکترونیکی و توسعه کیفی نیروهای متخصص و بهبود بخشیدن به امور آموزشی و پژوهشی در زمینه های علوم و مهندسی یادگیری الکترونیکی، انجمن یادگیری الکترونیکی ایران که از این پس در این اساسنامه «انجمن» نامیده می شود، تشکیل می گردد.

مادّه‌ی ۲: انجمن مؤسسه‌ای غیرانتفاعی است که در زمینه‌های علمی و پژوهشی و فنی فعالیت می کند و از تاریخ ثبت دارای شخصیت حقوقی است و رییس هییت مدیره‌ی آن نماینده‌ی قانونی انجمن می باشد.

مادّه‌ی ۳: مرکز انجمن در شهر تهران است و شعب آن پس از موافقت کمیسیون انجمن های علمی می تواند در هر منطقه از کشور تشکیل شود.

تبصره: هییت مدیره می تواند در صورت لزوم نسبت به تغییر نشانی مرکز اصلی انجمن اقدام کند به شرط آنکه موضوع در روزنامه‌ی رسمی کثیرالانتشار اعلام شود و کتباً به اطلاع کمیسیون انجمن‌های علمی وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری برسد.

مادّه‌ی ۴: انجمن از تاریخ تصویب این اساسنامه برای مدت نامحدود تأسیس میشود و ملزم به رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران است.

فصل دوم: وظایف و فعالیت‌ها

الف ـ ایفای نقش میانجی و تسهیل‌گر برای توسعۀ یادگیری الکترونیکی بین دانشگاه‌ها، پژوهشگاه‌ها، سیاست‌گذاران ملّی و نهادهای سرمایه‌گذار

ب ـ ارتقای پژوهش و نوآوری در زمینه‌های مرتبط با یادگیری الکترونیکی

ج ـ آموزش و ترویج اطلاعات مرتبط با یادگیری الکترونیکی میان آحاد جامعه

د ـ همکاری در تدوین راهبردها، سیاست‌ها و برنامه‌های ملّی و مقررات موردنیاز برای گسترش یادگیری الکترونیکی

هـ ـ ایجاد محیطی برای همکاری‌های داوطلبانه و هم‌افزا در توسعه‌ی یادگیری الکترونیکی در کشور

و ـ پدید آوردن درگاهی برای تبادل اطلاعات علمی در سطح ملّی و بین‌المللی از طریق برگزاری کنفرانس‌ها و همایش‌های علمی، انتشار کتاب، خبرنامه و نشریه‌های علمی

ز ـ ایجاد برنامه‌های ترغیبی برای تجلیل از اندیشمندان و پژوهشگران حوزه‌ی یادگیری الکترونیکی