خلاصه‌ای از پیشینه علمی و حرفه‌ای پروفسور کامبیز بدیع

پروفسور کامبیز بدیع در خانواده‌ای بسیار فرهیخته به دنیا آمد. ایشان نواده *دکتر بدیع الحکما* پزشک سرشناس و خدوم ضعفا، یاور و تیماردار شاعر شهیر عارف قزوینی، و فرزند *دکتر مهندس ناصر بدیع* اولین مهندس شهرساز ایران و بنیانگذار شورای عالی شهرسازی و معماری بود.

در ضمن، برادرزاده *دکتر امیرمهدی بدیع*، فیلسوف پرآوازه و نویسنده مجموعه فاخر یونانیان و بربرها، *پروفسور منصور بدیع* جراح و پزشک عالیقدر، *دکتر محمود بدیع* دکترای تاریخ ادبیات ایران ، *بانو مریم بدیع* پیشگام حوزه هنرهای معاصر و ادبیات، و  اخوی *دکتر فرهاد بدیع* دانش‌آموخته مدیریت عالی از مرکز مطالعات مدیریت دانشگاه هاروارد بود.

کامبیز بدیع فارغ التحصیل رتبه اول دبیرستان البرز و پذیرفته شده ممتاز در دانشگاه صنعتی شریف بوده که با دریافت بورسیه نخبگان دولت ژاپن، درجات کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا و فوق دکترای خود را در زمینه مهندسی برق و الکترونیک با گرایش هوش مصنوعی و بازشناسی الگو از انستیتو تکنولوژی توکیو دریافت نمود. نامبرده از بدو بازگشت به ایران در مرکز تحقیقات مخابرات ایران مشغول به فعالیت شد. ایشان مسئولیت برنامه‌ریزی و هدایت پروژه‌های تحقیقاتی کلیدی در کنار مسئولیت‌های اجرایی متعددی ازجمله: مدیر گروه جامعه اطلاعاتی، مدیر گروه کاربردهای فناوری اطلاعات، رئیس پژوهشکده فناوری اطلاعات، معاون پژوهش و توسعه ارتباطات علمی، را طی سالیان مختلف در پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات عهده‌دار بوده و همزمان سردبیر مجله بین المللی پژوهشگاه Information & Communication Technology Research (IJICTR)از بدو تاسیس بود.

از جمله افتخارات ایشان می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: عضو تیم آزماینده میزان ۲۰۰۰ و ۲۵۰۰ (برنده رتبه سوم ابتکار در جشنواره خوارزمی)، عضو تیم سرپرست پروژه تحقیقاتی دست سیبرنتیکی تهران (برنده جایزه اول تحقیق کاربردی در جشنواره خوارزمی)، پژوهشگر برتر وزارت ارتباطات وفناوری اطلاعات در سطح ملی، برگزیده جشنواره شهید رجایی از مرکز تحقیقات مخابرات ایران، استاد پیشکسوت وزارت ارتباطات‌وفناوری اطلاعات و پژوهشگر پیشکسوت پژوهشگاه ارتباطات‌ و فناوری اطلاعات.

اهم فعالیت‌ها، سخنرانی‌ها و مقالات تحقیقاتی نامبرده در سال‌های گذشته، در زمینه‌هایی از قبیل یادگیری ماشین، مدلسازی شناختی، پردازش و تولید دانش به طور اعم، و دانش‌ورزی تمثیلی، مدل‌ورزی تجربه و مدل‌ورزی فرآیند تفسیر به طور ویژه، با تاکید بر آفریدن ایده‌ها، فنون و محتواهای جدید، متمرکز بوده است. دکتر بدیع از پژوهشگران فعال در حوزه هوش مصنوعی و مطالعات میان‌گستره‌ای و تراگستره‌ای بوده و از انگیزه‌ای بالا برای کاربست مدل‌های هوشمند و شناختی در زمینه‌های مرتبط با فناوری اطلاعات برخوردار بودند. نامبرده دارای کتب ترجمه و تالیفی مختلفی به زبان‌های فارسی و انگلیسی بوده و در تدوین بالغ بر سیصد مقاله علمی-پژوهشی در حوزه‌های پردازش و بازشناسی الگو، هوش مصنوعی و رایانش نرم،  سیستم و سیبرنتیک و … در مجلات ISI و علمی-پژوهشی و کنفرانس‌های معتبر داخلی و خارجی، شرکت داشتند. در ضمن، از اساتید پیشکسوت در تدریس دروس مبتنی بر هوش مصنوعی در دانشگاه‌های مطرح کشور بودند.

از جمله فعالیت‌های علمی-حرفه‌ای جنبی نامبرده می‌توان بهعضویت در هیات موسس و هیات مدیره بسیاری از انجمن‌های علمی از جمله انجمن کامپیوتر ایران، انجمن سیستم‌های هوشمند، انجمن یادگیری‌ الکترونیکی ایران و همکاری فعالانه با انجمن عصب-روانشناسی ایران و سمینارهای مغز شناخت و رفتار، عضویت در کمیته‌های علمی و اجرایی بسیاری از کنفرانس‌های بین‌المللی و همین‌طور عضویت درهیات تحریریه  برخی از مجلات علمی- پژوهشی در سطح ملی و بین‌المللی اشاره نمود.

نامبرده، استاد تمام و مشاور عالی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، استاد وابسته در دانشکده علوم مهندسی دانشگاه تهران، عضو مدعو فرهنگستان علوم در شاخه مهندسی برق و کامپیوتر و عضو اتاق فکر هوش مصنوعی در گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم بودند.

                                                            روانش شاد و راهش پر رهرو باد

ویدئوی کوتاهی بمناسبت درگذشت پروفسور بدیع

گریزی به خاطره زنده یاد دکتر کامبیز بدیع در مراسم اختتامیه و اهدای جوایز مسابقات ایران موبی کد سال ۱۳۹۲